zondag 28 augustus 2011

Brugwachters Willen Geen Klappen


Rattengespuis is het meneer. Na de politie en de ambulancematrozen, is nu de brugwachter aan de beurt. De geuniformeerde hulpverlener is vogelvrij geworden.
U krijgt klappen.
De Westfriese Trekvaart is een nautisch knooppunt. Van bakboord komen de yuppies uit Den Helder Oud-Zuid in hun sloepen, op stuurboord wil de tattooklasse in z’n Bayliner zo snel mogelijk naar de Scheringaplas om te raggen. Als brugwachter sta je er middenin.
Dus, klappen.
Addergebroed is het. Waag het niet om de brug één minuut later te openen. Vorige week staat de Weduwe Westra met brommobielpech middenop de brug. Mijn collega probeert ‘t mens aan te duwen, die krijgt een volle fles van die bubbelwijntroep naar zn hoofd.
Uzelf heeft klappen gehad?
Ik hengel m’n klompje naar de speedcruiser Pamela, d’r ligt zo’n bikinigeval voorop met twee van die opgepompte stootwilgen. Ik nog lollig: ‘Vijftig belastingcentjes voor de service, mevrouw Anderson’. Zij zegt: ‘Terug van een rooitje, Kapiteintje Lullesteintje?' Het serpent duikt in het vooronder, ik haal even later op, ligt er een dampende OB Maxi in. Twee middelvingers, vol gas d’r vandoor.
Tjonge.
Uitgekauwd stokbrood, bonken Franse meurkaas, volgescheten luiers: wat wij naar ons hoofd krijgen meneer.
En klappen dus.
Nee, maar mijn collega’s en ik geven dat hondsvot nog één noodsignaal. Wij komen allemaal van de grote vaart: volgende keer slaan we het hele landrotzooitje naar de bliksemse kelder.